alle (97) gedicht(en) van
'Thea de Hilster'
(overige: zie archief ⇒)
| 4 5 6 7 8 [9] 10 11 12 13 14 |
| Thema = Barst 2017-03-21 / Thea de Hilster Het moment
langzaam draait het rond vaardige vingers vervormen zijn groeiende massa elke keer een beetje dagen weken maanden kan het duren voor het resultaat bevredigend voelt geleidelijk droogt het in de lucht staat het broos en kleurloos te wachten glazuur wordt zorgvuldig aangebracht het spreekt niet in de besloten hitte verandert het tot glanzend sprankelend wordt alles hard langzaam gaat de oven open is het heel of gebarsten © Thea de Hilster |
| Thema = Verbinding 2017-03-02 / Thea de Hilster ontmoeting iedereen lijkt te weten waar hij naar toe wil stapt kordaat door weifelend kijk ik naar borden die de weg moeten wijzen sta stil in de loop mensen botsen tegen me op iemand vraagt vriendelijk waar ik wezen moet wijst mij de weg die korte ontmoeting verbond voor even © Thea de Hilster |
| Thema = Achterkant van het borduurwerk 2017-01-03 / Thea de Hilster De achterkant -2 ieder wil zich immer van zijn beste zijde laten zien lijkt geordend haast perfect vaak schone schijn kijk er eens achter niet alles is afgewerkt draden hangen los zijn slordig weggewerkt wie al zijn draden camoufleert laat niet zien hoe iets ontstaat maakt zelfs de keerzijde fraai kijk dus verder dan je neus lang is aan zijn achterkant herken je de mens Thea de Hilster, december 2016 |
| Thema = Achterkant van het borduurwerk 2017-01-03 / Thea de Hilster De achterkant - 1 de achterkant de achterkant maakt mij nog eens te schand de opsmuk is verdwenen het is niet bij te benen wat is er aan de hand waar ben ik nu beland wie moet ik entertainen voor welke fenomenen het is geen groeibriljant die achterkant waarom ga je die delen ik kijk met kromme tenen dit is in niemandsland het lijkt een noodtoestand het is niet uit te lenen en ook niets voor sirenen ben je al een spijtoptand of alleen een aspirant die nog wat moet trainen om het echt te menen het is geen sprookjesland de achterkant, de achterkant © Thea de Hilster, dec 2016 |
| Thema = Verhalend gedicht 2017-01-03 / Thea de Hilster het regent in het woud loof valt zacht op mijn hoofd wind waait door mijn haar ik schop alle spanningen van me af als klein kind deed ik dat al bladeren trappen of als regen laten neerdalen nu kan ik door de bomen kijken vogels kunnen zich amper verborgen houden het pad is veranderd in een bruine vlakte alleen door de struiken aan weerszijden weet ik waar ik lopen kan het grasveld is door de neerslag veranderd van een groen tapijt in een geel-bruine vlek nu hoeft er niet meer gemaaid te worden wel komen bladblazermensen met hun herriemakers het bruin ruimen zodat een beetje groen weer verschijnt niet alles is nog kaal in het bos een enkeling heeft rode wangen hier en daar glinsteren gele bladeren de zon trekt strepen op het pad waar de laatste muggen nog dansen ik stap op de donkere delen probeer het licht te mijden en zo te verdwijnen in het duister als de vorst zijn intrede doet zullen de laatsten na een stevige wind loslaten en neerdwarrelen vandaag steken witte gele bruine rode hoeden hun kop op soms half verstopt onder het blad dan weer fier pronkend op takken of stronk de boom wacht kalm en kaal op andere tijden bereidt zich voor op het nieuwe leven na de nodige rust zo moet ook ik de rust krijgen na de lange dagen die ik heb gemaakt uitwaaien in het winterse woud, eikels van me aftrappen oude spanningen weg laten vallen vergezichten zich laten ontvouwen wachten op nieuwe zaken die op mij afkomen en dan met frisse zin het volgende jaar ingaan. nu is het al vroeg donker mensen haasten zich naar huis diep weggedoken in hun jas en muts ze trekken snel de gordijnen dicht sluiten zich af van het buitengebeuren steken kaarsen aan voor de gezelligheid ik kom tot rust in de donkere dagen en wacht op andere tijden © Thea de HIlster, nov. 2016 |
| 4 5 6 7 8 [9] 10 11 12 13 14 |